Σε μια περίοδο
που τα σκληρά μέτρα των μνημονίων έχουν
οδηγήσει στη διάλυση των κοινωνικών
αγαθών και στη πλήρη καταπάτηση των
δικαιωμάτων των εργαζομένων και της
νεολαίας, σε μια περίοδο, όπου η ανεργία
ή η εργασία υπό άθλιες συνθήκες αποτελούν
τον κανόνα και όχι την εξαίρεση, ο νέος
νόμος που ψηφίστηκε για την τριτοβάθμια
εκπαίδευση και τα ΑΕΙ έρχεται να βάλει
ακόμα ένα εμπόδιο στη προοπτική να
εργαστούμε. Το Υπουργείο, λοιπόν,
επιχειρεί όχι μόνο να αποποιηθεί πλήρως
κάθε ευθύνη για τα προβλήματα στο χώρο
τις εκπαίδευσης και την μη πραγματοποίηση
προσλήψεων και διορισμών, αλλά επιχειρεί
και να τα φορτώσει στη δήθεν ανεπάρκεια
των πτυχιούχων των καθηγητικών σχολών.
Σύμφωνα με την διάταξη στο νόμο
αυτό, τόσο στη φιλοσοφική, όσο και
στις άλλες καθηγητικές σχολές (π.χ
Μαθηματικό, Φυσικό), όσοι φοιτητές
μπαίνουν τώρα 3ο έτος, δηλαδή όσοι μπήκαν
από το 2015 και μετά, δεν θα λαμβάνουν
πτυχίο που να κατοχυρώνει την παιδαγωγική
και την διδακτική επάρκεια. Με την ψήφιση
αυτής της διάταξης από την σημερινή
κυβέρνηση, όπως άλλωστε είχε ψηφιστεί
αι από την προηγούμενη, υλοποιείται η
υποβάθμιση των πτυχίων μας και των
επαγγελματικών δικαιωμάτων μας, καθώς
αποστοιχίζεται από αυτό το βασικότερο
επαγγελματικό μας δικαίωμα, αυτό της
Διδασκαλίας καθώς η πιο
ρεαλιστική επαγγελματική προοπτική
για έναν απόφοιτο της Φιλοσοφικής είναι
ο χώρος της εκπαίδευσης. Με λίγα χρόνια
τα τόσα χρόνια σπουδών μας, ο τόσος κόπος
και το τόσο διάβασμά μας γίνεται φτερό
στον άνεμο. Το πτυχίο μας θα είναι σαν
μία απλή βεβαίωση παρακολούθησης
σεμιναρίου!
Την προηγούμενη χρονιά αναπτύχθηκαν
αντιδράσεις σε μια σειρά από φοιτητικούς
συλλόγους, μέσα από συνεχόμενες
κινητοποιήσεις στους προέδρους των
τμημάτων και στις συγκλήτους με βασικό
αίτημα την κατάργηση του νόμου. Μέσα
από αυτήν την ανυποχώρητη στάση μας στα
θεσμικά όργανα του Πανεπιστημίου,
καταφέραμε να ασκήσουμε πίεση με
αποτέλεσμα μια σειρά συγκλήτων, τμημάτων,
και ακόμη κι η ίδια η σύνοδος πρυτάνεων,
να πάρουν απόφαση που ζητούσε την
αναστολή του νομικού πλαισίου του 2013.
Κάτω από αυτήν την πίεση των κινητοποιήσεων
των φοιτητικών συλλόγων, ο ίδιος ο Υπ.
Παιδείας Κ. Γαβρόγλου προχώρησε σε
οπισθοχώρηση, δεχόμενος την αναστολή
της εφαρμογής του νομικού πλαισίου του
13. Οι κινητοποιήσεις μας αυτές κατάφεραν
να πετύχουν έστω αυτήν την προσωρινή
νίκη. Ακριβώς όμως επειδή τα επαγγελματικά
δικαιώματα εργαζομένων και νεολαίας
βρίσκονται στο στόχαστρο κυβέρνησης
και μνημονίων, η μάχη αυτή δεν έχει
τελειώσει ακόμη. Αυτό αποδεικνύεται
και από τον πρόσφατο νόμο για την
εκπαίδευση του καλοκαιριού με το οποίο
η αποστοίχιση της Διδακτικής και της
Παιδαγωγικής επάρκειας θα ισχύσει για
αυτούς που έχουν μπει στη σχολής από το
2015 και έπειτα.
Και φυσικά ο Γολγοθάς μας δεν θα
τελειώνει εδώ! Θα πρέπει να κυνηγάμε να
αποκτήσουμε το πολυπόθητο «Πιστοποιητικό
παιδαγωγικής και διδακτικής επάρκειας».
Προβλέπεται, λοιπόν, ότι το πιστοποιητικό
αυτό θα χορηγείται με τους εξής τρόπους:
είτε α) εντός του προπτυχιακού
κύκλου μέσα από την επιλογή ενός αριθμού
παιδαγωγικών μαθημάτων, την κατεύθυνση
της παιδαγωγικής επάρκειας. Φυσικά αυτή
την κατεύθυνση δεν θα μπορούν να την
επιλέξουν το σύνολο των φοιτητών, όπως
φάνηκε κι από τις προτάσεις των Τμημάτων
την προηγούμενη χρονιά για την διάρθρωση
των προγραμμάτων σπουδών ου αποστέλλονταν
για έγκριση στο Υπουργείο Παιδείας. Θα
θεσπιστεί μία αλυσίδα προϋποθέσεων που
θα πρέπει να πληρεί κάποιος για να
επιλέξει αυτήν την κατεύθυνση, ως
ατομική επιλογή του καθενός, που σε
πολλά τμήματα έχει πάρει τη μορφή
ατομικού ζητήματος του κάθε φοιτητή. Η
κατεύθυνση αυτή έχει ήδη αρχίσει ήδη
να υλοποιείται στα πιο μικρά τμήματα
της σχολής μας, όπως αυτά των ξενόγλωσσων.
είτε β) με την παρακολούθηση μετά
την λήψη του πτυχίου μας του ειδικού,
εξειδικευμένου μεταπτυχιακού που θα
μας παρέχει το Πιστοποιητικό της
Παιδαγωγικής και της Διδακτικής
Επάρκειας. Όπως όλοι φυσικά καταλαβαίνουμε,
και πάλι δεν θα μπορούν να συμμετέχουν
όλοι σε αυτό το μεταπτυχιακό, αφού
συγκεκριμένος θα είναι ο αριθμός των
συμμετεχόντων και πάλι υπό προϋποθέσεις
(π.χ άρθροισμα μορίων). Επίσης το πιο
τραγικό είναι ότι θα κληθούμε να
πληρώσουμε ακόμα και το ποσό των χιλίων
ευρώ για τη παρακολούθηση αυτού του
κύκλου σπουδών… Όπως μπορεί να συμπεράνει
κανείς είναι τουλάχιστον τραγωδία στη
περίοδο που βιώνουμε να μας ορίζουν ότι
για να αποκτήσουμε το βασικό μας
επαγγελματικό δικαίωμα ,θα πρέπει να
πληρώσουμε και μάλιστα αν δεν καταφέρουμε
να μπούμε στο μεταπτυχιακό πρόγραμμα
τη πρώτη φορά, θα περιμένουμε ένα χρόνο
και … , μέχρι να ξανανοίξουν οι προκυρήξεις
. Έως τότε το πτυχίο δεν θα σημαίνει
τίποτα ,θα είναι απλά ένα χαρτί και δεν
θα έχουμε κανένα δικαίωμα στην αγορά
εργασίας..
Τι σημαίνουν όλα αυτά
εμάς, μόλις αποφοιτήσουμε;
Το πτυχίο μας
δεν μας εξασφαλίζει
τίποτα. Θα είμαστε μονίμως σε μία
διαδικασία κυνηγιού προσόντων από
σεμινάρια, μεταπτυχιακά και ό, τι άλλο
θα επινοήσει η κυβέρνηση και το Υπουργείο
Παιδείας. Πολλοί από εμάς δεν θα
καταφέρουμε ποτέ να αποκτήσουμε το
Πιστοποιητικό της Παιδαγωγικής και της
Διδακτικής, καθώς είτε στην κατεύθυνση
στο προπτυχιακό κύκλο, είτε στην
παρακολούθηση του μεταπτυχιακού θα
υπάρχει αριθμητικό πλαφόν συμμετοχής.
Αλλά ακόμη και αν κάποιοι καταφέρουν
να περάσουν αυτούς τους σκοπέλους, θα
πρέπει να διαβούν και από τις Συμπληγάδες
της δοκιμασίας-πρακτικής, της οποίας η
θέσπιση θα σημάνει ένα ακόμα μέσο για
την εξώθησή μας από το επάγγελμα. Όσοι
από μας είναι από 3ο έτος και κάτω, με
αυτόν τον νόμο, μας ορίζουν από σήμερα
«άνεργους». Αλλά ακόμη και όσοι λάβουν
πτυχίο που θα κατοχυρώνει την Διδακτική
και την Παιδαγωγική Επάρκεια, όσοι
δηλαδή είναι από 4ο έτος και κάτω, δεν
θα μείνουν στο απυρόβλητο. Η ύπαρξη δύο
διαφορετικών πτυχίων των καθηγητικών
σχολών, ενός που θα σου επιτρέπει με
μόνο την λήψη του πτυχίου να διδάξεις,
και ενός που δεν σου κατοχυρώνει κανένα
δικαίωμα, θα εξαναγκάσει και τους
αποφοίτους που μπήκαν πρίν το 2015, να
συλλέξουν προσόντα και πιστοποιήσεις.
Τα πτυχία των μελλοντικών
εργαζόμενων υπό το πρίσμα του
πιστοποιητικού, χάνουν την ενιαιότητά
τους και άρα την ισχύ τουςΗ κατάσταση
αυτή διαμορφώνει αποφοίτους δύο ταχυτήτων
πλήρως εξατομικευμένους και αναλώσιμους,
δυσχεραίνοντας ταυτόχρονα και τη
δυνατότητα για τις συλλογικές τους
διεκδικήσεις και εντείνει τις ελαστικές
σχέσεις εργασίας.
Δεν πρέπει να επιτρέψουμε να
διαλύσουν την επαγγελματική μας
προοπτική! Δεν μπορούμε να συναινέσουμε
να μας πετάξουν στην ανεργία. Σπουδάζουμε
για να βρούμε δουλειά και να μπορέσουμε
να ζήσουμε. Όπως και πέρυσι έτσι και
φέτος, πρέπει να μπούμε δυναμικά σε
κινητοποιήσεις για να μην εφαρμοστεί
αυτός ο νόμος, για την κατοχύρωση ενιαίων
πτυχίων με κατοχυρωμένα τα επαγγελματικά
δικαιώματα σε αυτά. Κόντρα στον ατομικισμό
και τον κοινωνικό κανιβαλισμό μέσα από
τους συλλογικούς αγώνες μπορούμε να
υπερασπιστούμε τα συμφέροντα μας και
να διεκδικήσουμε τα αιτήματα μας και
μια καλύτερη εργασιακή προοπτική με
αξιοπρεπείς όρους. Μόνη
προϋπόθεση να εργαστούμε να είναι το
πτυχίο μας!!!
Ενάντια σε
προγράμματα σπουδών που διασπούν το
πτυχίο και αποστερούν επαγγελματικά
δικαιώματα, η διδακτική
επάρκεια να είναι ενσωματωμένη στο
πτυχίο για όλους χωρίς κατευθύνσεις.
Ενάντια στην
επικείμενη ρύθμιση κορνιζοποίησης των
πτυχίων μας και κάθε έννοια πιστοποίησης
που αποσκοπεί μόνο στην διάλυση των
επαγγελματικών δικαιωμάτων και επουδενί
στην πραγματική βελτίωση του δημόσιου
σχολείου.
Η «ανεπάρκεια» των πτυχίων μας,
θα συναντήσει τις επαρκείς μας αντιδράσεις!
