Όλο το προηγούμενο διάστημα είχε δημιουργηθεί μεγάλη αναταραχή σχετικά με το ζήτημα της εξεταστικής, καθώς υπουργείο, καθηγητές και καθεστωτικές παρατάξεις -σε μια προσπάθεια ποινικοποίησης των αγώνων των φοιτητών- απειλούσαν με χαμένα εξάμηνα και εξεταστικές τους φοιτητικούς συλλόγους που, μέσα από μαζικότατες συνελέυσεις, είχαν επιλέξει το δρόμο του αγώνα. Το ίδιο ακριβώς έγινε και στη Φιλοσοφική.
Οι φοιτητές νίκησαν
Ωστόσο δεν υποκύψαμε, παρά τις απειλές και τους εκβιασμούς, καθώς γνωρίζαμε ότι η ευθύνη για την διασφάλιση του εξαμήνου και της εξεταστικής έπεφτε σε εμάς τους φοιτητές. Έτσι, στη συνέλευση των καθηγητών του Φιλολογικού στις 3/2) καταφέραμε να διασφαλίσουμε ότι δεν θα χαθεί ούτε το εξάμηνο ούτε η εξεταστική και ότι η εξεταστική θα ξεκινήσει κανονικά στις 16/2 και θα τελειώσει στις 13/3, σε αντιθέση με άλλα τμήματα που είτε αποφάσισαν να μην γίνει καθόλου εξεταστική (π.χ Αγγλικό, Γαλλικό) είτε να γίνει μεν η εξεταστική αλλά με πολύ πιο δυσμενείς όρους (π.χ Ιστορικό).
Η εξεταστική βέβαια θα ήταν έτσι κι αλλιώς προβληματική όποια κι αν ήταν τελικά η ημερομηνία έναρξής της, αφού, εξαιτίας της εφαρμογής του νέου νόμου-πλαίσιο και της λίστας συγγραμμάτων φτάσαμε να παίρνουμε βιβλία στα τέλη Γενάρη. Ωστόσο, είναι εξαιρετικά σημαντικό το ότι κατορθώσαμε να διασφαλίσουμε να γίνει κανονικά η εξεταστική, ακριβώς γιατί με αυτόν το τρόπο σπάσαμε έμπρακτα την εφαρμογή του νόμου-πλαίσιο στο τμήμα μας.
Τι είπαν οι παρατάξεις;
Η ΔΑΠ, η οποία όλο αυτό το διάστημα αυτοπροβαλλόταν ως η μόνη “υπεύθυνη δύναμη” που μπορεί να εγγυηθεί τα συμφέροντα των φοιτητών, στη συνέλευση των καθηγητών υποστήριξε πως θα έπρεπε να χαθεί η εξεταστική με τη δικαιολογία ότι δεν έχουν γίνει οι 13 εβδομάδες μαθημάτων που προβλέπει ο νέος νόμος πλαίσιο. Ωστόσο, υπό την πίεση του φοιτητικού συλλόγου άλλα και της συντριπτικής πλειοψηφίας των φοιτητών οι οποίοι δεν ήθελαν να χαθεί η εξεταστική, τελικά υπέκυψε.
Η ΠΑΣΠ, η πράσινη ΔΑΠ περιορίστηκε στο να μας ανακοινώσει ότι για το πρόβλημα με την εξεταστική φταίνε οι καταλήψεις και οι αγώνες των φοιτητών. Ταυτίστηκε δηλαδή με τις θέσεις της κυβέρνησης, της ΔΑΠ και των καθηγητών.
Η ΠΚΣ, η 2η δύναμη της σχολής αλλά και του τμήματος, ενώ προσπαθεί να καλλιεργήσει ένα δήθεν αγωνιστικό προφίλ, στη συνέλευση των καθηγητών προτίμησε να κάνει ανακοίνωση ως ΚΚΕ καλώντας μας να συνδράμουμε οικονομικά για το ιστορικό αρχείο του... κόμματος. Φάνηκε έτσι πως την ενδιαφέρει πολύ περισσότερο η κομματική της συγκρότηση παρά τα ζητήματα που απασχολούν τους φοιτητές (όπως η διασφάλιση της εξεταστικής). Άλλωστε, δεν είναι τυχαίο το ότι ενώ τα τελευταία χρόνια είναι 2η δύναμη στη σχολή δεν έχει διασφαλίσει απολύτως τίποτα για το φοιτητικό σύλλογο· ίσα-ίσα έχει συμβάλλει τα μέγιστα στο να περάσει στη σχολή η εκπαιδευτική αναδιάρθρωση.
Το θέμα δεν είναι μόνο το πότε αλλά και το πώς
Το βασικότερο ζήτημα βέβαια δεν είναι το πότε θα διεξαχθεί η εξεταστική, αλλά κυρίως το πώς, με ποιους δηλαδή όρους θα γίνει. Γι' αυτό είναι εξαιρετικά σημαντικό το ότι καταφέραμε:
☺ να γίνει κανονική εξεταστική διαρκείας τεσσάρων εβδομάδων, ώστε να υπάρχει ο απαραίτητος χρόνος ανάμεσα στα μαθήματα.
☺ η εξεταστική του εαρινού εξαμήνου να τελειώσει την πρώτη εβδομάδα του Ιουλίου και όχι τέλη Αυγούστου, όπως μας απειλούσανε.
☺ να γίνουν αναπληρώσεις σε όσα μαθήματα χρειάζεται. Αυτό είναι εφικτό καθώς πολλοί καθηγητές έχουν ολοκληρώσει την ύλη τους και έτσι μπορούν να παραχωρήσουν τις ώρες τους σε άλλους καθηγητές που δεν την έχουν ολοκληρώσει.
ΜΕ ΑΓΩΝΕΣ ΚΑΤΑΚΤΑΜΕ ΤΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ ΜΑΣ..!
☺ αντιστοιχία διδαχθείσας και εξεταστέας ύλης.
☺ αναβαθμολόγηση / επανεξέταση σε περίπτωση που θα παρατηρηθούν μαζικά κοψίματα.
(γιατί όταν σ' ένα μάθημα κόβονται περισσότεροι από τους μισούς φοιτητές τοτε μάλλον δεν φταίνε οι “αδιάβαστοι” φοιτητές αλλά το ίδιο το μάθημα ή ο καθηγητής)☺ διασφάλιση του εξεταστικού 3ώρου.
Συνεργασία Ανεξάρτητων Φιλοσοφικής
...στο Φιλολογικό
η συνέχεια εδώ...
ι 25000 εργαζόμενοι, φοιτητές και μαθητές που συμμετείχαν στην πορεία προς την αμερικάνικη πρεσβεία στην Αθήνα για την επέτειο του Πολυτεχνείου, έδειξαν με την μαζικότήτά τους την διάθεσή τους να βάλουν φρένο στα νέα μέτρα λιτότητας και ανεργίας, στην συνεχιζόμενη επίθεση στην εκπαίδευση, στον περιορισμό των δημοκρατικών δικαιωμάτων και των συνδικαλιστικών ελευθεριών. Η πρωτοφανής μαζικότητα είναι η καλύτερη απόδειξη ότι το στίγμα της εξέγερσης του Πολυτεχνείου του 1973 όχι μόνο παραμένει ζωντανό, απέναντι στις προσπάθειες να εκτεθεί στο μουσείο της ιστορίας, αλλά μένει ακόμα να δικαιωθεί στους σημερινούς και αυριανούς αγώνες.
